The Sisig, the Kangkong and the Toothbrush.

Hahahaha... Bagsak ako sa chem. langya. kasiiiiiii.. Pahamak na pbb yan e. You hab no right! Hahaha...

After the review, kain kami sa KEN Afford. Ang sulit na kainan. Mura na, solb ka pa. Hahahaha.. Kami nina Pito, Jao at Mich. Ganun pa rin ang inorder.. sisig na may itlog na pagkasarap-sarap. ang fried kangkong na malutong na may kasamang manok at bawang. tapos, ano yung isa? haha... nalimutan ko. As usual and as expected. Sarap. Sulit. Hahaha.. (nyak. todo promote.) Pagkatapos kumain, napansin kong wala pala akong barya. alangan namang magbigay ako ng P500 sa jeep di ba.. Kaya nakipagpalit ako ng pera. Saan? e di dun sa money changer. nyeee! *tugudugtshhh* joke. Dun kami nakipagpalit sa Rustan's. Nung kinausap ko na si cashier lady, sabi niya, "nakasara e..(sabay turo sa cash register)" Meaning, kailangan kong bumili.

Eto na... The moment of truth. Pinagpapawisan na ako. Litung-lito na ang aking isipan. Di ko malaman kung ano na ang gagawin. Damdami'y para bang isang...um.. manok na lumilipad-lipad. Di ko maintindihan. Anong bibilhin ko? Yun ba? O eto na lang kaya? Magulo talaga. Meron akong makikita, pero lilipat din ang aking paningin sa isa pa. Ngunit dumating din ako sa punto ng pagdidisisyon. Oo. Alam ko na. Alam ko na ang kukunin ko. Dahan-dahan akong tumungo sa cashier. Hawak-hawak ko na ang bagay na kay tagal kong pinag-isipang bilhin. Hawak-hawak ko na. At nilapag ko. Nilapag ko sa cashier. Ibinigay ko na... ibinigay ko na ang kinuha kong... toothbrush.

Yahey. May barya na ko. wahahaha!!! Naglakad na kami.. papuntang VCF. Kailangan naming makipagpanayam kay Kuya Sky. Pero wala pa siya. Kaya... labas ang baraha! Ibalasa! At i-distribute. Tayo nang maglaro ng tongits! Hahahaha... Tapos egyptian ratscrew(?), also known as... *dundundun* egyptian. hehehe... Tapos interview with Kuya Sky. Tapos tumambay sa may drums. Tapos uwi na.

Ang layo ng lalakarin. Kaya magjeejeep na lang ako.. sana. Kaso.. etong si Jao, ewan ko ba kung anong pumasok sa utak niya at gusto niyang maglakad hanggang Mcdo. E ang daya mo naman hanggang flyover pa ko e! Pero... dahil desperado siyang maglakad, naawa na ko. Hahahaha... beh. Ayan na.. Nilakad na namin ni Jao. Tinahak namin ang init ng araw. Tinahak namin ang polusyon ng Katipunan. Pero hindi siya nakakapagod. We should do that more often. Wahahahaha!!!

Tapos nakarating din AKO sa flyover. tapos uwi na. yahey!